Dag 4 Roncevalles - Zubiri

Het pelgrimsdiner gisteren was verdeeld over 2 locaties. In de locatie waar ik zat kende ik nog niemand, dus weer wat nieuwe mensen ontmoet, waaronder Keith uit de UK, Yvonne een Nederlandse vrouw en Grace uit Canada. Het eten was prima en om half 9 lag ik denk ik op mijn bedje. En strak om 22 uur ging het licht uit. Helaas lag ik ongeveer naast de badkamer en ja, helaas moeten pelgrims 's nachts ook gewoon plassen. Wel jammer dat mensen dan niet bedenken dat het niet handig is om op je slippers of piepende sandalen naar de wc te gaan. Kortom, ondanks de earplugs, was het weer een slechte nacht. Helaas was mijn telefoon niet genoeg opgeladen, waardoor ik de tip van Erik (luisteren naar binaural beats) niet kon uitproberen.

Ik was even in de verleiding om de route voor vandaag te bekijken, maar heb mijn boekje in de tas gelaten. Ik heb er de afgelopen dagen überhaupt niet in gekeken. Waar ik normaal gesproken graag dingen plan en weet van tevoren, kan ik hier veel makkelijker loslaten. Dus ook geen albergue geboekt vooraf. Ik hoop dat ik dat kan volhouden. Het voelt goed om te stoppen en een plek te zoeken als de benen niet meer willen.

Vanmorgen om 6 uur stipt ging het licht weer aan, maar voor die tijd waren er al diverse mensen in de weer. 

Helaas vertelde de dame van het bed tegenover dat het regende. Helaas dus starten in de regen (en niet zo'n beetje). 

Net voor het ontbijt kwam ik Anja tegen. Zij vertelde dat ze om 7.30 uur zouden gaan lopen en als ik dat wilde zou ze op me wachten. 

Ik heb de hele dag weer met Anja, James en Dominique gelopen. We lopen ongeveer hetzelfde tempo en het is prima om af en toe een pauze te vragen. 

De koffie bij het ontbijt was kennelijk niet te drinken, dus gelijk bij de eerste gelegenheid (na ongeveer een half uurtje) de cafeïne behoefte van mijn medepelgrims aangevuld.

Ik was bang dat de enorme poncho die ik had gekocht misschien niet uit mijn backpack zou komen (of ik hoopte het alleen), maar de eerste uren steelde ik de show als een soort gebochelde van de Notre Dame. Ach, maar no worries, iedereen liep er zo bizar bij.

Pfff, ik had het zo heet in die poncho, dat ik me op een gegeven moment hardop afvroeg welke kant van mijn poncho natter was, de binnen- of de buitenkant🤣 Helaas was het het eerste, dus toen het enigszins kon heb ik dat kreng uitgetrokken

Het thema van vandaag was 'keep smiling' want pfff, het was best zwaar. Halverwege dacht ik nog vandaag verder te lopen dan Zubiri en ik denk dat we dat misschien allemaal dachten, maar de laatste kilometers was het continu dalen op een pad met veel losliggende stenen. Wat was ik blij met mijn wandelstokken.

Uiteindelijk kwamen we na 7 uur lopen om ongeveer 14.30 uur aan in Zubiri. Helemaal kapot en niet bereid om nog een stap te zetten, belden we bij de eerste albergue aan. Gelukkig was daar plek (voor 15 euro per bed) en delen we samen een kamer. 

Wat heerlijk is het om vervolgens de weelde te voelen van warm water over je zere lijf. Mijn benen doen pijn en de spieren van mijn schouders naar mijn nek staan vol op spanning. Haha, ik denk dat ik er over een paar weken uit zie als een bodybuilder. Grappig dat ongeveer alles pijn doet, behalve mijn voeten. Maar wat is het gaaf om hier te lopen! Ik was al op de tweede dag mijn besef van tijd kwijt (het thuislaten van mijn horloge was een goede keuze). Ik moet nu op de foto's terugkijken wat de tijd was waarop ik ergens was.

We hadden nog niet echt tijd genomen voor de lunch, dus na het douchen hebben een restaurantje opgezocht en hebben we lunch en diner gecombineerd.

Onze albergue ligt aan een stromend riviertje en ik denk dat wij de beste kamer hebben met een balkon met uitzicht op de rivier.

Na het eten nog even heerlijk mijn voetjes in het koude water gedompeld. Ik denk niet dat ik nog veel ga doen vanavond. Ben heel benieuwd hoe ik morgen mijn bed uitkom (als ik er nog uitkom)

De route was prachtig maar zwaar. Wat filosofisch bedacht ik me onderweg, samen met Anja, dat we het kennelijk moeten verdienen om te mogen genieten van de schoonheid onderweg.

Morgen door naar Pamplona!