Dag 13 O Pedrouzo - Monte de Gozo

Vandaag staat in het teken van nat, natter, natst.

Als ik deze ochtend de albergue uitloop met Michel aan mijn arm regent het al pijpenstelen. We gaan eerst even wat ontbijten om de hoek. En zoals gewoonlijk zijn er altijd mensen uit de groep die in hetzelfde barretje belanden. In dit geval schuiven ook Anoush en Vincent aan.

Ik eet een overheerlijke warme chocoladecroissant met een kopje thee en verse jus d'orange. Een goed begin van de dag.

Daarna gaan we als bikkels de regen in.

Het eerste stuk is nog door het dorp, maar als we eenmaal het bos ingaan lijkt het van kwaad tot erger te worden. Eerst is het bospad wat nat, maar al vrij snel ontstaan er hele stromen water op het pad en is er soms meer plas dan pad over.

In eerste instantie probeer ik Michel nog langs de plassen te lijden, maar daar is al snel geen beginnen meer aan. Soms moeten we een stroom water van een halve meter oversteken. Dat is best een uitdaging met iemand die blind is. Dus stilstaan, richting wijzen, aftellen van 3 en dan tegelijkertijd de grote stap maken.

Als we eenmaal beiden soppen in onze schoenen maakt het ook niet zoveel meer uit en lopen we er soms dwars doorheen. 

We komen bij een breed pad die compleet blank staat tot enkelhoogte.

Ik zie sommige pelgrims er middenin staan wanhopig zoekend naar waar de volgende stap te zetten. Ik vind helemaal rechts nog een smal strookje blubber vlak langs de bomen, dus ik laat Michel achter mij lopen met de beugel tussen ons in. Maar het strookje loopt wat schuin af naar het pad vol water en het is glad. Ik vraag Michel mijn rugzak vast te pakken, omdat het met het beugeltje niet meer werkt. Het is hard werken en spannend en bijna glijden we samen het water in. Gelukkig gebeurt dat net niet. Ik ben zo blij dat ik nog een stok bij me heb om wat stabiliteit te creëren. 

Het is echt gekkenhuis vandaag. Net als we denken dat we het ergste gehad hebben, gaat de kraan boven nog wat verder open. 

Ongeveer halverwege drinken we een kopje koffie en thee in een barretje. Alles is daar zo nat dat de barman met een trekker het overtollige water van de tegelvloer naar buiten veegt.

Als ik daarna mijn poncho weer aantrek blijkt deze van binnen al behoorlijk nat te zijn. Een geluk is wel dat het niet koud is.

Ongeveer een kilometer voor Monte de Gozo duiken we nog even een afzichtelijk barretje in waar we ook gelijk lunchen. Na de lunch is het zowaar droog en loop ik zonder poncho naar de eindbestemming.

Eerst nog even een laatste stempel halen bij het kappelletje bovenop Monte de Gozo en vervolgens op zoek naar de juiste barak. Er staan hier denk ik 30 barakken met in totaal 1400 slaapplaatsen. Vanmorgen bij de briefing hoorde ik dat deze barakken speciaal zijn neergezet voor alle pelgrims in een jaar dat de paus Santiago bezocht. Het is een klein dorp op zich, met een bar, restaurant met klein buffet en een geldautomaat.

De douche is echt zalig en warm. Maar als ik daarna mijn sokken was is het water bijna zwart van het vuil.

Ook vanavond regent het af en aan pijpenstelen.

Gelukkig lig ik nu lekker warm en droog in mijn bed. Ik ben heel benieuwd of mijn schoenen morgen droog zijn. Ze staan op de gang met kranten er in, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik vrees ook dat morgen opnieuw een hele natte dag wordt. Dan glijden we denk ik met elkaar de berg af naar Santiago😂