Dag 5 Zubiri - Pamplona

Gisterenmiddag laat aangekomen in de drukte van Pamplona. Na het douche- en wasritueel gelijk de stad ingegaan, dus daarom geen tijd gehad om te schrijven.

In Zubiri kennis gemaakt met Birgit, een superlieve dame uit Duitsland die met ons de kamer deelde. Zij besloot 's morgens haar eigen pad te volgen en liep alleen door. Ook Dominik besloot alleen te lopen.

In Zubiri zijn we 's morgens begonnen met koffie in hetzelfde barretje als waar we de dag ervoor gegeten hadden. Ook Frida (een Zweedse)  sloot zich bij ons aan Daarna gingen we rond 8 uur op pad. Een beetje laat merkten verderop de dag, want de temperatuur steeg naar 30 graden🥵

Na ongeveer 1,5 uur was het eindelijk tijd voor ons ontbijt in Larrasoaña. Een grappige eigenaar die zelf al 11x de camino liep maakte snel een tortilla met brood voor ons klaar. Met een vol buikje weer onderweg. 

We hebben wat lering getrokken uit de dag ervoor, waarin we geen tijd namen om te lunchen, dus hebben het rustig aan gedaan onderweg. Ergens onderweg sloot Gertrud bij ons aan, een Duitse dame die Anja en James al eerder hadden ontmoet. Zo geweldig om te merken dat mensen zo snel bereid zijn hun verhaal met je te delen. Zo ook Gertrud.

Dominik was al veel eerder aangekomen in Pamplona en regelde voor ons alllemaal een bed in de Auberge Jesús y Maria, een kerk die nu dienst doet als pelgrimsherberg. Daardoor hoefden we niet te haasten

.

De weg naar Pamplona leek eindeloos. Toen ik dacht er bijna te zijn, bleek het dat we pas in Burlada waren, een voorstad van Pamplona. Uiteindelijk waren we pas rond 16.30 in Pamplona. Daar onmoette ik ook Birgit weer. Een grote verrassing want ze was niet van plan om naar Pamplona te lopen.

Met wederom een bijzondere samenstelling van nationaliteiten gegeten bij een fantastische tapasbar. Het is bijzonder om te merken dat ik zelfs tegen Nederlanders de neiging heb om Engels te spreken en dat ik ook in het Engels denk.

Na wat sangria en wijn werd het steeds gezelliger en zochten we nog een ander barretje op. Ik wilde eigenlijk terug naar de albergue, maar heb de ruggengraat van een garnaal, dus liet me overhalen nog wat langer te blijven. Dat moest zo zijn kennelijk, want ik had een mooi gesprek met James, dat ik anders gemist zou hebben.

Het was nogal noisy in de kerk en heel warm, dus ondanks dat ik tot 2.34 naar binaural beats heb geluisterd, kwam ik weer niet in slaap.