Dag 37 Las Herrerias - O Cebreiro

Een kort dagje vandaag. Slechts 8 km te gaan vandaag, maar wel een stijging van 630m naar 1330m. 

Om mijn teen nog wat te ontzien heb ik mijn backpack laten versturen naar de top van de berg. 

Ik schat in dat ik zo'n 3 uur nodig heb om boven te komen, dus ik hoef niet heel vroeg te vertrekken. En dat doe ik dan ook niet. Ik ben inmiddels 5 weken aan de wandel en nog nooit zo laat vertrokken. Het is half 9 als ik, na een ontbijtje, op pad ga. Er is regen voorspeld, maar het is droog als ik vertrek. Gelukkig nog even geen regenkleding aan.

Het is een mooie route omhoog. Het eerste stuk is nog langs de weg, maar al gauw sla ik linksaf en loop de natuur in. Om mij heen alleen maar bomen en groene bergen en soms het geluid van de koeienbellen van nabij grazende koeien. Het is wederom koud en vochtig, maar door de klim loop ik mezelf aardig warm. 

Na ongeveer een uur bereik ik het dorp La Faba. Ik stop heel even om wat water te drinken en loop dan weer door. Het volgende dorp is nog ongeveer een uurtje klimmen. Hoe hoger ik kom des te vochtiger wordt het. Niet echt regen, maar meer dat ik met mijn hoofd (en de rest van mijn lijf) in de wolken loop. Op sommige plekken is de wind wel heel guur. Gelukkig heb ik mijn buff bij me en die doe ik over mijn oren en voorhoofd. Dat voelt al wat beter, maar het blijft onaangenaam koud.  Het laatste stuk naar La Laguna (1200m) is nat en glibberig. In het plaatselijke barretje bestel ik een warm kopje thee en een verse jus (voor de vitamientjes). Ik kijk nog even op de kaart en zie dat we de meeste stijging gehad hebben. Met dat nieuws maak ik een paar dames heel blij. Die vonden de klim behoorlijk zwaar. Ik kan niet zeggen dat ik 'm makkelijk vond, maar achteraf had ik het ook gered met mijn backpack (maar had er dan wel wat langer over gedaan).

Het miezert als ik weer op weg wil gaan voor de laatste 3 km naar O Cebreiro (de top van de berg) en de wind is guur. Ik trek toch maar mijn leuke charmante poncho aan. Daar ben ik heel blij om. Het houdt me droog en een stuk warmer. De stijging vanaf hier valt inderdaad erg mee. 

Al snel na La Laguna passeer ik de grens naar de regio Galicië. Deze regio staat erom bekend dat het er veel regent. Het doet zijn naam nu al eer aan.

Rond half 12 loop ik O Cebreiro binnen. Een schattig dorpje met stenen huisjes dat het ook goed doet als toeristische trekpleister gezien het aantal bussen bij de ingang van het dorp. 

Ik heb gelezen dat de gemeentelijke albergue 100 bedden heeft, dus dat komt goed. Er zijn een paar kleinere en ik geef mezelf niet veel kans, maar probeer het toch bij een paar. Vooral omdat ik heb gelezen dat de douches in de gemeentelijke albergue geen deuren hebben🙈😱 Oké, een bed kost maar 8 euro, maar ik heb ook wel eens 7 betaald en dan had de douche gewoon een deur. Beetje raar. De kleinere albergues zijn allemaal vol.

De gemeentelijke albergue gaat pas om 13 uur open, dus ik zoek een warm plekje in een bar waar ik nog maar een kopje thee drink en wat eet. Daar ontmoet ik ook Patrick en Marian weer. Ik vertel hen dat ik al zo lang onderweg ben en merk dat ik me makkelijker begin te storen aan andere pelgrims. Patrick laat me een tekst lezen die hij net in zijn reisgidsje heeft gelezen. Dat zet me wel weer even aan het denken.

Mijn pack is nog niet bezorgd als ik om 13 uur naar de albergue loop. Het wordt bezorgd bij het hotel in het dorp. Dat betekent dat ik nog niet kan douchen en niet onder mijn warme slaapzak kan kruipen. Om 14 uur probeer ik het nog een keer en dan staat hij er gelukkig wel. Haha, en ik heb geluk. Ze zijn vergeten de 5 euro uit het envelopje te halen dat gebruikt wordt voor het transport. Ik had dus een 'free shipping' vandaag. 

Omdat het zo nat is vandaag geen handwasje. Voor 5 euro was ik mijn kleren in de wasmachine en droog ze in de droger. Ik loop naar de keuken om te zien wat daar is. Uh, eigenlijk niets. Maar er zit een Hongaar die me chocolademelk aanbiedt en deze zelfs voor me warm maakt in de magnetron. Dat is best lekker op zo'n koude dag. En dan kruip ik alsnog even onder de wol en schrijf ondertussen mijn blog. In Galicië bestaat een soort centraal wifi systeem. Ik heb samen met de Hongaar geprobeerd het werkend te krijgen, maar dat is nog niet gelukt. Ik vrees dat ik de foto's weer via mijn 4G moet uploaden. Dat vindt mijn databundel niet heel leuk. 

Straks ga ik het kerkje nog even bekijken en ik geloof dat er ook nog een mis is om 19 uur. Ergens nog wat eten regelen en dan is er morgen weer een nieuwe dag!