Dag 1 Daar ga ik weer

Al een paar maanden kijk ik uit naar deze dag. Ik mag weer de camino gaan lopen. Deze keer niet alleen, maar als buddy voor een groep wandelaars met een visuele beperking. 

En wat denk je, van voorpret is nauwelijks sprake. Vorige week was ik in Roemenië voor de internationale conferentie van de Agora Club en daar nam ik corona mee naar huis. Waar ik me aan het begin van de week nog best oké voelde, werd het naar het eind van de week steeds slechter. Ik zag er best tegenop om te gaan vliegen en gelijk zondag te gaan lopen. 

Ik weet niet wat de camino mij wil zeggen, maar vorig jaar kwam ik rond deze tijd terug uit Santiago met corona en nu ging ik vertrekken herstellende en nog wel best heel belabberd van corona. Het cirkeltje lijkt rond, maar ik snap 'm alleen nog niet.

Aanvankelijk wil ik met de trein naar Schiphol, maar gelukkig is Evy thuis en brengt ze me even weg. Dat geeft me de kans om nog wat langer op de bank te blijven liggen. Eric-Jan is op Heerenweekend met de Kiwanis naar Bremen dus die heb ik op vrijdag al uitgezwaaid. 

Op de automatische piloot pak ik zaterdagochtend mijn rugzak in. Ik had mezelf gegund om meer plezier te beleven aan de voorbereiding, maar het vraagstuk dat zich prominent aandient is 'ga ik het wel redden allemaal?'

Al goed, om 18 uur sta ik op Schiphol en zijn er al een aantal van de groep aanwezig. Het is een fijn weerzien. 

Het inchecken en alle formaliteiten duurt wel wat langer, want geleidestokken moeten apart gecontroleerd worden. 

We hebben gelijk buddykoppels gemaakt, dus tijdens de reis weet je op wie je moet letten. Ik ben deze dag gekoppeld aan Joost.

We eten nog wat en verzamelen dan bij de gate. Daar maken we onze startfoto met onze paarse Camino Anders Bekeken shirts aan.

De vlucht verloopt goed en ik heb nog wat kunnen slapen. Rond half 1 komen we aan in de albergue. We proberen zo stil mogelijk onszelf te installeren in de prachtige bedden met eigen gordijntje. Overbuurvrouw Anoush neemt nog snel een foto voordat ik het gordijntje dichtschuif en ga slapen.

Morgen om 8 uur ontbijten en om 9 uur worden we met de bus opgehaald om naar ons startpunt Cacabelos te rijden.

Nu maar hopen dat ik wat kan slapen.