Dag 9 Gonzar - Palas de Rei

Ik ben vannacht steeds bang geweest dat ik uit het bovenste stapelbed zou vallen. Er waren aan beide kanten geen hekjes. Zou in Nederland denk ik nooit mogen. Een van de dames op de kamer vertelde dat ze vannacht 6x naar de wc is geweest. Ik heb dat niet gehoord, wat betekent dat ik óf geslapen heb óf dat mijn oordoppen doen wat ze moeten doen.

Vandaag loop ik met Séverine. We vertrekken weer in het donker en er is geen ontbijt, dus eet ik vast een banaan.

Het is een mistige ochtend. In het donker wil ik een foto maken van het pad waarop we lopen. Het blijkt dat de flitser nog aanstaat. Met het blote oog is de mist over het pad niet te zien, maar op de foto wel. Heel bizar. Ik neem ook nog een foto zonder dit bij effect.

Na een paar kilometer is een barretje waar 1 man staat en tientallen pelgrims. Het duurt lang, maar ik heb geen haast en vind het knap hoe de beste man in zijn up bestelling na bestelling toch vrij efficiënt wegwerkt. Met zijn ene hand de vaatwasser leeghalen terwijl hij met zijn andere hand de melk opschuimt voor de cafe con leche. 

We eten buiten onder een luifel. Helaas begint het te regenen en moet, voordat we weer gaan lopen, toch de regenponcho aan.  Het is ongeveer 15 graden dus lekker zweten in de poncho!

De ochtend is prachtig met laaghangende mist tussen de bergen. Een adembenemende schoonheid van de natuur.

We lopen al kletsend lekker wat kilometers weg. De regen maakt ons niet gek.

En halverwege stoppen we voor een koffie en theetje, net op het moment dat de regen met bakken uit de lucht begint te komen. We boffen, want we hebben de laatste 2 stukken brownie met walnoot. Mjammie. 

Als we weer gaan lopen is de regen gelukkig een stuk minder geworden. Helaas moet wel de zeiknatte poncho weer aan. Getsie. In de tuin staat een schattig kunstwerkje van een varkentje met regenlaarsjes. Daar worden we allebei wel even vrolijk van.

Ik loop lekker vandaag ondanks de regen. En voordat ik het weet zijn we er bijna. 

Ongeveer 2 kilometer voor de eindbestemming beluiten we nog ergens te gaan lunchen. Sofie en Vincent komen dan ook net binnen. We bestellen een schaal kleine Jabobsschelpen, een ensalata mixta en gegrilde groenten en delen dat met elkaar. Ach, en we bestellen er ook gewoon een glas witte wijn bij. Gewoon, omdat het kan. Wat een genot.

Eerder onderweg zag ik het zonnetje achter het wolkendek zijn best doen om door te komen, wat niet echt lukte. Maar ik zei tegen Séverine 'wat nou als het toch nog eens droog zou worden vandaag?'

Slinger iets het universum in en het wordt waar. Want na onze lunch kunnen de poncho's aan de rugzak gehangen worden, want het is zowaar gestopt met regenen.

De laatste kilometers dus nog heerlijk even gelopen zonder regen!

Het is zo vochtig dat ik besluit vandaag even niet te wassen. We hebben een kamer voor 6 personen die volhangt met natte regenkleding en handdoeken en waslijntjes aan de bedden. Zo heb ik ineens heel veel privacy🤣

We eten vanavond met een groepje van 6 vlakbij de albergue. Ik eet heerlijk een tostada met geitenkaas, walnoten en honing. Lekker even iets heel anders.

Het uploaden van de foto's is hier weer een drama, dus ga even kijken of dat lukt. Anders volgen de foto's op een ander moment.