Dag 7 Uterga - Estella
29 augustus 2022 - Estella, Spanje
Vandaag was ik al vroeg op pad. Mijn klokje gaf 6.23 uur aan. Ik was een van de eersten die uit mijn albergue vertrok. Gertrud vroeg of ik met haar het eerste stuk wilde lopen, alleen tot het licht zou worden. In eerste instantie leek me dat een goed idee, maar mijn gevoel zei dat ik eigenlijk liever alleen wilde lopen vandaag, dus op het laatste moment besloot ik toch niet met haar mee te gaan. Dat was een goede keuze.
Het was pikkedonker toen ik wegliep uit de albergue, dus liep ik met alleen het licht van mijn hoofdlamp. Er was geen ster te zien, alleen de poolster scheen helder aan de hemel en stond in de richting waar ik heen moest. Hij wees me de weg. Dat moest zo zijn, wetende dat ik een paar maanden geleden een moeder-dochter tattoo heb laten zetten van een poolster. Het was een bijzondere ervaring om daar te lopen, helemaal alleen, en te zien hoe de aarde langzaam ontwaakt en alles weer kleur krijgt na een donkere nacht.
Ik voelde me vanmorgen erg goed en sterk, dus had er lekker de pas in. Ik had nog niet echt een plan waar ik zou eindigen vandaag.
Na enige tijd haalde ik Gertrud in. Omdat de meeste pelgrims gisteren zijn doorgelopen naar Puenta la Reina (8km verder) en ik de eerste was uit mijn albergue kwam ik geen enkele pelgrim tegen. Dit bleef ongeveer de hele dag zo. Alleen in de dorpjes kwam ik wat pelgrims tegen, maar voor de rest heb ik bijna geen pelgrims gezien. De camino leek wel alleen voor mij vandaag.
Na 21 km besloot ik nog even door te lopen. Ik kwam een groepje pelgrims tegen die op dat moment een albergue gingen reserveren in Estella. Ze vroegen of ze voor mij ook een bed moesten reserveren. Ik bedankte voor het aanbod, omdat ik nog niet zeker wist of ik tot daar wilde lopen. Dat zou nog een kilometer of 9 zijn. Er was nog een dorpje daarvoor met een albergue, dus ik wilde het nog even aanzien.
Het volgende dorpje was zo saai en zielloos dat ik daar niet wilde blijven. Dus huppekee de benen eronder en nog een stukje door.
Onderweg appte ik Anja hoe hun dag was en waar ze waren. Ze was met James en Frida in Estella. En je gelooft het niet, maar de naam van de Albergue waar ze zaten was Ágora Hostel én er was nog 1 bed vrij voor mij. Ik zeg altijd dat ik niet in toeval geloof en ook dit heeft zo moeten zijn denk ik.
Helaas was de laundry service van de albergue volledig volgeboekt en er is geen gelegenheid om zelf te wassen, dus ben ik naar de gemeentelijke herberg gegaan. Zo grappig hoe makkelijk je hier een wasmachine deelt met bijna vreemden om de kosten te delen. Haha, we hebben het over 3 euro voor de wasmachine en 2 euro voor de droger. We lijken wel echte pelgrims te worden.
Nog even snel een hapje gegeten en nu lekker in mijn bedje. Mijn eigen cabin. Iets meer privacy dan de slaapzalen tot nu toe.
Helaas wel een dikke blaar gelopen vandaag. Dwz de 2 hele kleintjes van gisteren hebben zich verenigd tot 1 supergrote. Ik zal je de foto besparen. Inmiddels geprikt en getaped, dus even kijken hoe die zich morgen houdt.
Trots op je, meisje. Op de keuzes die je maakt. 🫶 tot de 🌝 en terug
Weltrusten