Dag 35 Ponferrada - Villafranca del Bierzo
26 september 2022 - Villafranca del Bierzo, Spanje
Yeah! Ik ben weer aan de wandel!
Mijn teen is nog niet helemaal pijnvrij, maar zeker goed genoeg om weer een stuk te lopen. Ik neem me voor te starten met 15 km tot aan Cacabelos.
Het is koud in de ochtend als ik om 7.45 mijn hostal uit loop. Ik heb alleen een tshirt en een dunne fleece aan, maar daar moet morgen denk ik een laagje bij. De weg uit Ponferrada loopt langs een rivier en later door het Wassenaar van Ponferrada, met een paar enorme huizen. Het verschil is groot met de kleine huisjes die ik later tegenkom onderweg. Het eerste dorpje loop ik door, maar in Fuentes Nuevas stop ik voor mijn 2e ontbijt. Als ik naar buiten loop kom ik Patrick en Marian tegen, een stel uit California die ik onmoette op de eerste dag in Orisson (Pyreneeën). Grappig dat ik dacht dat iedereen van die groep ondertussen wel voor mij uit zou lopen, maar ik de laatste dagen toch nog weer wat mensen tegenkom.
Na Fuentes Nuevas loop ik over een asfaltweg, zoals we die kennen in het buitengebied van Barneveld. Weinig verkeer en aan weerszijden soms een huisje (of iets wat er voor door moet) en kleine stukjes landbouwgrond, waarvan ook veel verwaarloosd en met het onkruid twee kontjes hoog. Wat heel mooi is dat waar ik ook kijk ik in de verte omringd word door bergen.
Ik geniet er echt van om weer onderweg te zijn.
Ook Camponaraya loop ik in een keer door. Het is dan nog een paar kilometer tot Cacabelos. De omgeving verandert van agrarisch naar wijngaarden.
Niet de massale zoals ik die ken uit Frankrijk met alle wijnstokken keurig op een rij, maar kleinere veldjes met op het oog oude wijnstokken. Ik vermoed dat het velden zijn van kleine wijnboertjes.
Jaaa, en ik zak onder de 200 km (nog te gaan tot Santiago)
Rond half 12 ben ik in Cacabelos. Het gaat eigenlijk best heel goed met mijn teen dus ik heb de neiging om door te lopen naar Villafranca (nog 7,5 km verder). Eerst maar even een pauze en kijken of mijn teen alsnog gaat protesteren als hij rust krijgt. Ik schuif op een terras aan bij Fabio, een Italiaan, en eet 2 gebakken eieren met spek (voor het geval ik nog even door ga).
Mijn teen blijft rustig, dus na een half uur gaat de backpack weer om en loop ik door. Wederom gaat de weg voor een groot deel door wijngaarden (en helaas ook een stukje langs de doorgaande weg). Waar de route tot Cacabelos redelijk vlak was, is hij dat nu niet meer.
Ik loop op een gegeven moment een stukje op met een Australische, maar berg op moet ik echt even vertragen. Ik voel dat klimmen meer belastend is voor mijn teen dan dalen. Uiteindelijk loop ik een heel stuk alleen, wat ik fijn vind in deze mooie omgeving. Ik doe het rustig aan, want dan kom ik er ook.
De eerste albergue die ik tegenkom is de gemeentelijke. Omdat het inmiddels 14 uur geweest is weet ik niet of ze nog plek hebben. Er blijkt plek genoeg te zijn en ik kan met gemak een onderste bed van een stapelbed uitzoeken.
Ik ben best moe, dus na het douche en wasritueel ga ik eerst even liggen. Rond 18 uur loop ik even naar het stadje. Ik hoop dat ik al ergens wat kan eten, want ik heb geen zin om heel laat te eten.
Op een terras zie ik iemand een pizza eten én ik hoor Nederlands spreken. Ik zeg daar iets over als ik langs loop en word gelijk uitgenodigd om bij hen (Mattie, Lindsey en Ton) aan te schuiven. Ik eet en drink wat, loop daarna nog even naar de supermarkt en vervolgens terug naar de albergue.
Om 20.15 uur lig ik in bed en neem nog even de tijd om deze blog te schrijven.
De middag- en avonddosis ibuprofen heb ik overgeslagen en het gaat nog steeds best oké met mijn teen. Op naar Santiago! Het gaat snel nu.
Mooie foto's😍
Slaap lekker voor straks. X