Dag 21 Frómista - Carrión de los Condes

Ken je dat, zo'n dag dat je nergens zin in hebt? Dit is zo'n dag. 

Mijn wekker gaat, zoals gebruikelijk, om 5.30. Maar ik heb geen zin om op te staan, geen zin om mijn tas weer in te pakken, geen zin om te wandelen.

Ik heb ook echt weer niet goed geslapen, dus blijf ik nog heel even liggen. Voor ik vertrek eet ik nog een croissantje die k gisteren kocht. Ik denk dat die minstens een week oud was. Niet te eten, maar om wat in mijn buik te hebben, eet ik 'm toch op. Er komt een poes binnen die op een stoel verder plaatsneemt alsof het zijn stoel is. Als ik dichterbij kom om een foto te nemen, mauwt hij hard alsof hij wil zeggen: 'waag het niet om dichterbij te komen'. Dat doe ik dan ook maar niet.

Tegen 7 uur loop ik de albergue uit, net voor Anja. Nog voor ik Frómista uit loop, loop ik al een stukje verkeerd. Grappig om te zien dat er altijd een paar mensen je volgen. Weer terug op de route snap ik niet hoe ik de gele pijl heb kunnen missen, maar ach...het is donker. En in tegenstelling tot eerdere dagen is het bewolkt, dus geen licht van de maan of de opkomende zon. De weersvoorspelling is 28 graden in de middag en regen vanaf 16 uur. Over dat laatste hoef ik me vandaag dus nog geen zorgen te maken. Er staat 19 km op de planning, dus voor die tijd ben ik al lang ergens binnen. Het is al 20 graden als ik de albergue uitloop en met de hitte van gisteren nog in mijn achterhoofd, ben ik niet van plan om lange pauzes te nemen. Te meer omdat ik dan denk ik helemaal geen zin meer heb om in de benen te komen.

Na 4 km bereik ik een dorpje. Er staat dat de bar open is vanaf 7 uur en ik zou best zin hebben in een kopje thee. Maar 2 dames op een bankje verzekeren me dat de bar gesloten is. Deze dames kwam ik al een paar keer eerder tegen. Ze ogen van Mexicaanse komaf. Dan maar op het bankje ernaast wat water drinken en nog wat eten.

Vlak na dit dorpje is er een alternatieve route. Ik zie op mijn kaart dat de hele weg tot mijn eindbestemming langs een weg loopt. Eigenlijk heb ik daar niet zo'n zin in, maar de alternatieve route is 2 km langer en aangezien ik vandaag zo snel mogelijk op de plaats van bestemming wil zijn en wil niksen, blijf ik toch langs de weg lopen. Nog 15 km lang!!!

Tot overmaat van ramp staan er ook nog paaltjes langs de weg die haarfijn aangeven hoeveel km het nog is.

Om de tijd tussen de paaltjes wat te doden, ga ik mijn stappen tellen. Ik tel ruim 1350 stappen tussen het ene en het ander paaltje.

Gelukkig komt er dan toch weer een dorp in zicht.

Het dorp ligt net een stukje van de weg en ik heb geen zin om erheen te lopen, dus ik rust even uit op een bankje bij de bushalte.

Ik heb dan nog 5,5 km te gaan. Dat gaat me lukken. Het laatste half uur komt de zon door de bewolking en wordt het wel wat warmer.

Aangekomen in Carrión de los Condes neem ik de eerst albergue die ik zie. Het is dan pas 11.20 uur, maar ik heb echt geen zin meer om verder te lopen. De monasteria Santa Clara heeft 2 persoonskamers. En dat voor maar 9 euro. 

Ik loop na het douchen even naar de supermarkt voor ontbijt voor morgenochtend. De eerste 17 km morgen is er nl helemaal niets, geen eten en geen water. Daarna loop ik nog even het dorp in en schuif aan bij een tafel met meerdere pelgrims, waarvan ik een aantal al eerder gezien heb. De 2 Mexicaans uitziende dames (die uit Equador komen, maar in de usa wonen), het stel uit Canada die eergisteren samen met mij de weg kwijt waren en nog een paar nieuwe gezichten.

Als de meesten vertrokken zijn zie ik Anja aan komen lopen. Zij vertelt dat ook Frida hier in het dorp is. We eten samen een broodje en daarna lig ik tot 18 uur in bed. Mijn lichaam is moe.

Ik spreek met Anja af om na de pelgrimsmis nog even snel een hapje te eten. Uiteindelijk zitten we nog gezellig met een grotere groep.