Dag 16 San Juan de Ortega - Burgos

Bel de krant! Ik heb vannacht redelijk geslapen. Nog geen 8 uur aan een stuk, maar op en af toch best een paar uurtjes gemaakt. Daar ben ik al heel blij mee.

Om 5.30 uur gaat mijn wekker. Ik krijg steeds meer handigheid in het inpakken van mijn backpack en het meeste doe ik 's avonds al. Toch kost het altijd even tijd om in het bijna donker de lakenzak en slaapzak weer goed in de hoes te krijgen. Ik kocht gisteren bij het barretje een banaan en met een handvol walnoten samen is dat mijn ontbijt. 

Ik loop om 6.21 de albergue uit, eerst nog een stuk door het dorp en vervolgens het bos in. Waar het me de afgelopen dagen steeds lukte om zonder mijn hoofdlamp te lopen, lukt dat nu niet. Het bospad is te donker en heeft te weinig contrast met het gewas er omheen.

De weg naar Atapuerca gaat over een stuk asfaltweg. Helaas zitten die stukken er soms ook in op de camino. Het is nog vroeg en er rijdt geen verkeer, dus heel erg vind ik het niet na alle oneffenheden in de grond in het bos.

Ik las gisteren iets over de gevolgen van slaaptekort. Een van de consequenties doe genoemd werd is dat de motoriek slechter wordt. Haha, in dat stuk bos heb ik wel tientallen struikelbewegingen gemaakt. Ze leggen die stenen ook steeds precies voor mijn voeten. Hoe zou dat eigenlijk werken in het brein? Heb ik een verhoogd risico op vallen nu ik weet dat dat een gevolg is van slaaptekort? Hmm, interessant. Door het te hebben gelezen, was ik wel alert en heb ik mijn stokken gebruikt. Die hebben me gered van meerdere keren op mijn plaat gaan.

De zonsopgang was fenomenaal vanochtend. Als de zon opkomt, sta ik regelmatig stil en kijk achterom. Als je even te lang wacht, kun je zomaar het mooiste moment missen. Niet vanmorgen. De lucht om me heen kleurt langzaam roze en oranje. Wauw!

Direct na Atapuerca klim ik weer omhoog naar Matagrande. Weer wat fijne enkelbrekertjes gehad onderweg. Van de paden waar, als je je voeten niet zorgvuldig neerzet, dat heel verkeerd kan aflopen en einde camino kan betekenen.

Bovenop de berg is een soort hoogvlakte waar een kruis staat. Nog niet hét kruis (voor kenners Cruz de Ferro komt nog), maar het levert mooie plaatjes op.

Na 12,5 km is er eindelijk gelegenheid om wat te eten.  Ik heb honger dus neem een bocadillo (stokbrood) met bacon & eggs en een grote kop thee. Die thee heb ik nodig, want het is koud vandaag. Voor het eerst loop ik de hele weg met een jackje aan, wat in de ochtend eigenlijk net te weinig is. Onderweg vraag ik me af of ze warme chocomel zullen hebben bij het ontbijt😂

Ik had vanmorgen nog niet besloten of ik nou wel of niet naar Burgos zou gaan (totaal 27,5 km). Tijdens het ontbijt zie ik dat er alleen in het volgende dorpje nog een albergue is en dat is na 2km. De meeste albergues gaan pas open om 13 of 14 uur. Het is pas 10 uur en te koud om zo lang ergens te wachten. Ik besluit om toch door te lopen. Wel maak ik met mezelf de afspraak om onderweg even ergens te zitten en een hotel te boeken, zodat ik daarna rustig aan kan doen en als het nodig is vaker kan stoppen (en dat doe ik dan ook).

Vanaf mijn rustplekje aan de rivier is het nog 5km naar mijn hotel. Ook hier ligt weer een eindeloos pad in een park dat naar de stad loopt. Ergens onderweg raak ik de gele pijlen van de camino kwijt, dus ik besluit via google maps de snelste route naar het hotel te pakken.

In mijn hotelkamer aangekomen, neem ik eerst een heeeele lange warme douche. Tsja, en ook hier moet ik even een wasje doen. Er zijn tot nu toe 2 dingen uit mijn backpack, die ik nog niet gebuikt heb: een opblaasbaar hoofdkussentje (tot nu toe hebben alle albergues kussens) en een waslijntje met zuignappen. Die laatste komt nu goed van pas!

Ik zie op maps dat er een supermarkt bijna onder het hotel zit. Ik heb geen puf meer om een restaurantje te zoeken, dus ik creëer mijn eigen roomservice. Lekker met de beentjes omhoog en mijn lijf laten herstellen voor een dagje vrij in Burgos morgen. Zin in!

Misschien spreek ik morgen af om samen te eten met Anja en de rest. Voor nu is het goed geweest vandaag.

Nog een klein weetje. Ik heb er inmiddels 292 km opzitten.